منشا گاو نژاد لیموزین (Limousin) استان لیموزین در غرب فرانسه است.
خاک این ناحیه فقیر بوده و به دلیل شرایط بسیار سخت محیطی گاوهای این ناحیه بسیار مقاوم هستند. در سراسر سال می توان گاوها را در هوای آزاد نگهداری کرد. این گاوها توان تحمل هوای بسیار گرم تا بسیار سرد را دارند .
لیموزین در آغاز نژادی دو منظوره برای کار و گوشت بوده اما بعدها ویژگی های گوشتی آن مورد تاکید قرار گرفت. رنگ این گاوها زرد مایل به قهوه ای ،سر آنها کوتاه و پیشانی و پوزه آنها پهن است. شاخ ها ،کوتاه و متوسط و به رنگ زرد طلایی (بلوند) هستند که به سوی جلو رشد می کنند. پاها نسبتا کوتاه و با وجود استخوان بندی ظریف بسیار نیرومند است.
لیموزین از نظر اندازه و بلوغ بین نژادهای بریتانیا و بسیاری از دیگر نژادهای اروپایی متوسط است. در تجزیه و تحلیل گاوهای اروپای مرکزی ، از جمله گاو لیموزین ، محققان پی بردند که منشاء DNA این گاو را می توان مستقیماً در گاوهای اهلی بخشی از خاورمیانه یافت.
وقتی از گاو نر لیموزین جهت تولیدمثل و اختلاط با نژادهای دیگر استفاده شود؛
گوساله لیموزین حاصل هنگام تولد وزن پائینی دارد ، که در نتیجه موجب کاهش مشکلات زایمان می شود. بالا بودن نسبت گوشت به استخوان و چربی کم موجب عملکرد برجسته لاشه لیموزین است. نسبت گوشت به مواد زائد مانند استخوان و چربی در این گاوها بسیار عالی است. در برخی لاشه ها عملکرد 80 درصد مشاهده شده است. همچنین گوشت تولیدی از کیفیت خوبی برای مرمریت (چربی درون عضلانی) برخوردار هست. گوشت لیموزین طعم ترد و نرم داشته و چربی اشباع شده و کلسترول کمی دارد و بطور ژنتیکی کم رنگ است.
گاو های لیموزین پربازده اند. سایز بدنی مناسب دارند و چرا کننده ای عالی محسوب شده و مسافت های طولانی را برای یافتن خوراک می پیمایند. گاوهای لیموزین سازگار با شرایط کوهستانی محلی و خاکهای اسیدی پرورش یافته و مقاوم در مقابل تغییرات زیاد دما می باشند. این عوامل منجر به ایجاد نژاد سخت با استخوانبندی نازکتر ولی به شدت محکم، شده است. ضریب تبدیل غذایی این نژاد بالاست و بدلیل خصوصیات مطلوب لاشه در برنامه های آمیخته گری استفاده می شود.
